Devialet, de fabrikant achter futuristische maar superkrachtige speakers en ultraplatte high-tech versterkers doet het al jaren op zijn manier, weet ook Jamie Biesemans, hoofdredacteur van FWD Magazine. Voor het nummer dat deze maand uitkomt, ging hij langs bij oprichter Pierre-Emmanuel Calmel voor een interview en een bezoek aan de Opéra Garnier. Dat artikel is voor de liefhebber alvast te lezen op de website van FWD.
Devialet, dat bekend staat om zijn zeer geslaagde combi van design en technologie, heeft die twee waarden al sinds het begin hoog in het vaandel staan, zo lezen we. “Niet design om op te vallen, maar design ten dienste van het product”, verduidelijkt Pierre-Emmanuel Calmel. “In dienst van de gebruikservaring en van de technologie.”Dat verhaal begon met de vermaarde klasse-D versterkers van het merk, maar inmiddels zijn de krachtige Phantom-speakers wellicht nog meer de reden waarom het bedrijf zo’n merkbekendheid geniet. Inmiddels zijn er wel meer merken die geloven dat actieve speakers zoals deze de toekomst van betere audio zijn. Maar toen Devialet er mee uitpakte, was dat niet het geval, schrijft Jamie. Hoe komt dat het merk hier dan zo vroeg op inzette?
Miniaturisatie
“Een van de dingen waar Devialet voor staat is miniaturisatie. De diepste bassen maken vanuit de kleinste behuizing. De enige manier om dat te doen is met actieve technologie. Als je een luidspreker bouwt, moet je hem zo ontwerpen dat hij door alle versterkers kan worden aangestuurd. Bij een actieve speaker zijn de versterker en luidspreker op elkaar afgestemd. We hadden natuurlijk ook de SAM-technologie, die eerst voor D-Premier werd ontwikkeld. Maar er moest toch veel nog uitgevonden worden. Iedereen zei dat we krankzinnig waren. Er zou te veel druk zijn in de speaker, het zou uit elkaar spatten! En ja, het was een ongelooflijke uitdaging. We moesten de technologie krimpen tot een chip, maar we waren nog maar met drie mensen. Er moest weer naar geld gezocht worden om het R&D-team te laten groeien naar vijftig mensen. Dat lukte. Ik moest ook akoestiek leren, we moesten het product ontwikkelen, we moesten een fabriek bouwen voor de speakers… Dat hebben we allemaal gedaan in twee jaar tijd.”